Vliegen met de wind

De kleine briesjes langs mijn huid, veranderen soms in heuze windvlagen. Ze doen mijn haar opwaaien en draaien me rond. Ik laat me maar al te graag meevoeren met deze luchtstromen. Ze brengen me naar plekken waar ik nog nooit ben geweest en laten me gevoelens voelen die ik nog nooit hebt gevoeld.

De wind laat me dansen en ik zweef door de lucht. Vliegen is op het eerste gezicht eng, maar als ik eenmaal bovenaan de hemel hang, wil ik nergens anders meer zijn. Hier bovenin is de lucht net ietsje mooier, de zon net ietsje stralender en de glimlach op mijn gezicht net ietsje groter. De zonsondergang is van dichtbij duizenden kleuren. Ik word bijna verblind door het licht dat me tegemoet komt.

Vliegen is verslavend en het moment dat ik weer terug op aarde land, heb ik moeite met lopen. Ik ben het niet verleerd, maar naast de schoonheid van het heelal, verbleekt alles wat ik ooit al eens zag. Het stap voor stap verzetten van mijn voeten voelt leeg. Ik wil mijn vleugels uitslaan en heel de wereld observeren. Mijn voeten zitten vastgeplakt en voor vliegen heb ik een windvlaag nodig. Een betoverende kracht die me een klein stukje kan optillen waarna ik zelf met mijn eigen vleugels heel de wereld overvlieg.